Á síðustu áratugum hefur áframhaldandi rafvæðing raforkukerfa orðið mikilvægt rannsóknarefni. Þróunin í átt að meira rafmagni og alrafmagni hefur verið
hvatinn af því markmiði að draga úr eldsneytisnotkun með því að draga úr heildarþyngd og hámarka stjórnun raforku um borð, en auka áreiðanleika og öryggi. Samþætti ræsirinn er talinn vera ein af kjarnatækninni í mörgum þáttum. Í þessu frumkvæði, rafstillt til að ræsa vélina í startham og umbreyta vélrænu afli frá vélinni í rafallham. Þannig koma þeir í stað hefðbundinna vökva- og loftkerfis.
Að hanna bestu íhlutatækni og efni mun ekki vera leiðin til að hugsa um betri MEA kerfi vegna margra andstæðra markmiða í mismunandi hlutum kerfisins. Í þessari endurskoðun er hvatt til nýrrar hönnunaraðferða. Verkfæri fyrir ákjósanlega og hnattræna hönnun fjöleðlisfræðikerfa munu gagnast upphaf MEA frumkvæðisins með því að draga úr getnaðartíma og fjölda frumgerða fyrir lokaafurð. Þessi verkfæri þurfa að innihalda og tengja saman rafmagns-, segul- og varmahönnunarlíkingar til að fanga nákvæma hegðun hinna ýmsu eðlishluta og kerfisins í heild. Mögulegar nýjar leiðir og þróun möguleika munu koma út úr þessari alþjóðlegu nálgun í takt við áframhaldandi framfarir í mismunandi hlutum kerfanna.
Tilvísun
1. G. Friedrich og A. Girardin, „Integrated starter generator,“ IEEE Ind. Appl. Mag., bindi. 15, nr. 4, bls. 26–34, júlí 2009.
2. BS Bhangu og K. Rajashekara, "Rafmagnsræsir rafala: Samþætting þeirra í gastúrbínuvélar," IEEE Ind. Appl. Mag., bindi. 20, nr. 2, bls. 14–22, mars 2014.
3. V. Madonna, P. Giangrande og M. Galea, „Rafmagnsöflun í flugvélum: Endurskoðun, áskoranir og tækifæri,“ IEEE Trans. Transp. Rafmagns., árg. 4, nr. 3, bls. 646–659, september 2018
Pósttími: Júl-05-2022